Gölgemi gömdüðüm yerde mezarým
Hangi akþamüstüydü bilemem...
Tanyeri kan kýrmýzý aðýrmýþken,
Feraseti kalmamýþtý umutlarýmýn.
Sevme beni...! et ve kemiðim artýk,
Yüzümdeki tebessüm sahipsiz..
Can akmýyor damarlarýmda, gözyaþlarým sahipsiz
Minaresiz yedi köy kadar, Ýçimdeki mabedim de sessiz
Sevme beni....! Et ve kemiðim artýk
On pulun dokuzunu dünyada harcadýk.
Soracaklar bana, kimsin sen diye,
Baþýboþ bir berdoþ
Yoksa yalancý bir aþýkmýsýn
Neye umut baðladýysan, parçalandý elinde,
Tüm insanlarýn suçu, adým adým peþinde.
Korkuyor musun çocuk...
Günahýndan, sevdiðinden, sevmediklerinden....
Yada piþmanmýsýn
Yaptýklarýndan, yapamadýklarýndan
Ýçi boþ bir balon mu, hayat dediðin zaman,
Kim korkusunu yenmiþ yada sevmiþ
Gölgesini mezardan çýkarmadan.
Unutma!
Etin ve kemiðin ulaþamadýðý yerdedir umut
Ölmeden yaþamaz insan, zafer arabasýdýr tabut.
Sevdiðine can, ölüne ruh olacaksýn
Kabrinde açan çiçek gibi yeniden doðacaksýn.
Varlýk yoklukta, yokluk varlýkta bilinir.
Ýnsan öldüðünde tekrar ruhuyla dirilir....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.