sen beni
Sen beni
O gül yüreðinde þebnem olayým,
Güneþe rüzgâra verme sen beni,
Býrak ki orada öyle kalayým,
Olgunlaþtý diye derme sen beni.
Bülbülün tek derdi sevdasý güldür,
Güle hüzün veren yapýlan züldür,
Beni terk etmeden kurþun sýk öldür,
Senden baþkasýna verme sen beni.
Aniden gidince inmeler indi,
Sanma zaman geçti acýlar dindi,
Ömür bir gün idi vakit ikindi,
Gel akþam olmadan germe sen beni.
Bozbayýrda bostan olmaz bað olmaz,
Giden gençlik artýk sana çað olmaz,
Terkedilen gönül ölür sað olmaz,
Elinle topraða verme sen beni.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halife Bozbayır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.