Diyarbakır’da Oturma Eylemi Yapıyor Analar

Ana kucaðýna doymadan
Daða kaçýrýlýyor körpeler
Anasýnýn
Niçin gidiyorsun çaðrýsýný duymadan!

Oynamasý gereken bilyeler
Elinde oluyor mermiler
Seyretmesi hoþuna giden uçurtmalar
Oluyor gözünde droneler…
Terör baþlarýna Malazgirtte çarpýþan atalarýnýn ruhu
Tükürüyor yüzlerine
Lanet ediyor esintisi, yediði, içtiði suyu
Baktýkça kandýrdýðý bebelere!

Giydirdikleri Kabilin elbiseleri
Öðrettikleri firavunun naðmeleri
Puta benziyor tanrý dedikleri
Sanal dünyada oyun oynar gibi dokunuyorlar klavyeye
Dokunduklarý tuþlar makineli tetikleri…

Þimdi Diyarbakýr’da anneleri
Kaçýrdýðýnýz çocuklarýmýzý verin diyor
Onaylamýyoruz yediðiniz naneleri
Evlat özlemi kalbimizde derin diyor
Eðer savaþacaksa çocuklarýnýz savaþsýn
Avrupalarda keyif sürmesin diyor
Evlatlarýmýzý bize baksýn diye doðurduk
Ýyi günde kötü günde bizleri koruyup gören diyor
Vatana ihanet edip ölsün diye deðil…

Korkmuyorlar artýk
Dava dedikleri biliyorlar yemekte artýk
Onlar esas yemeði yerken
Kendilerine yediriyorlar artýk…

Analarýn bu dik duruþu
Bitirecektir terörün vuruþunu
Haritadan silinecektir
Yusuf’u attýklarý kuyusu…

Direnin analar,
Havvalar…

Saffet Kuramaz

Sosyal Medyada Paylaşın: