Ne doðan güne hükmüm geçer, Ne halden anlayan bulunur! Der gibi duruyor, doða da her þey. Sadece huzur, bir lokma ekmek , Bir tutam sevðiyle bir bardakdaki su, Abû hayat dediðimiz servet. Bir balýk kadarda olamadý insanlýk, Sürekli huzursuzluk , biteviye eðo, Sýnýrsýz nefret ve kin içinde boðulmuþ Mor bir renkte kana bulaþmýþ, surat dediðimiz çehre ile vahþet bir zulüm, Sevgisiz ve imansýz býrakýlmýþ insan denen uçurum... Meral Tice Sosyal Medyada Paylaşın:
MERAL TICE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.