anladým umut yok yarýnlardan, insanlarýn on parmaðýnda on kara, nereye süreceklerini þaþýrmýþlar hýrslarýndan, düþ rengi pembe siyaha çalmak üzere, yaðmurlar kimbilir hangi masumun gözyaþlarý, gökkuþaðý dersen,sahte ýþýk yansýmasý, uçurtmalar tutsak ama,uçuyorlar kendilerini özgür sanarak, güneþin gücü yetmiyor artýk dünyayý aydýnlatmaya, yani boþ durmuyor da,boþa dönüyor dünya....
Emine rezzan sipahi
Sosyal Medyada Paylaşın:
rezzan sipahi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.