Karýnca kararýnca verilmiþ, Bir ömürdü bu geçen zaman. Ýçinde, Eksilerimde vardý, Artýlarýmda. Hak etmediklerim ise çoktu...
Olsun! Canýnýz sað olsun... Kim ne verdi ne aldýysa, Helali hoþ olsun. Yetmediyse, Gözü doysun...
Benden geriye ne kalacaktý ki þu hayata? Kimine biraz tutam tebessüm. Kimine bir iki güzel sözüm. Kimine güzel anýlar hatýralar. Kimine de kocaman ah’lar vah’lar...
Biliyor musunuz? Vakit çok deðil dardý. Hayat ise, Tadýna doyulmayandý. Yazlar kýþlar bahane, Aslýnda insana her mevsim Sonbahardý...
Geçirmiþ olduðum hayat, Sanki yaprak yaprak hüzündü. Yeþile çalan toprakta, Sararmaya yüz tutmuþ yapraktým. Ve adým da Eylül’dü.
Ne yazýk ki, Bitiyor Eylül, Bitiyor ömür, Hadi uðurlayýn beni. Ne olur bekletmeyin, Usulca topraða karýþtýrýn beni...
Mutlu Akça ⠀ོ ⠀ོ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mutluyla Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.