MASMAVİ ATEŞLERDE

Ýþte,
Yine gözlerimde mavi bir akþam,
Ve içimi ürperten rüzgarýn uðultusu.
Kaç kez beklediðim pencerelerde,
Yaðmurlarla aðladýðým.

Þimdi,
Bir þarký mýrýldanýyor yokluðuna dudaklarým,
Ateþten bir gömlek gibi sýrtýmda,
Hiç çýkmayan o aþkýn...
Yine hüzün yaðmurum saðnak saðnak...
Baþýmdaki beni terketmeyen o aðrý ile.

Artýk,
Bilsem beklediðini usanmadan hiç,
Gönül bahçemi sunardým,renk renk çiçeklerle.
Kuþlarýn sesini beste yapar,
Þarkýlar söylerdim en güzelinden, gözlerine.

Ve sevgili,
Bilsem maviyi sevdiðini hala,
Denizleri sana getirirdim,ayaklarýna.
Gönlümden hiç geçmeyen gam ve kederi,
Coþkun dalgalara býrakýp boðardým sularda...
Aþkýný kalbime beste yapardým.

Desen ki,
Unutmadým seni hala,
Yusuf gibi beklerim kör kuyularda,
Aþkýn ateþiyle her gün biraz daha yanarak...
Rüyalardaki masmavi bahçelerde.

Aygün Deniz
Sosyal Medyada Paylaşın: