Vuslâtın Deminde

//Aþk çeþmesinden zehrini içtim//



Her damlasýnda bin defa öldüm
Geçtim sonsuz Firdevs ýrmaklarýndan
Tükendi gönlümün Kevser’i


Artýk sana bir makber arýyorum
Gömeceðim seni kalbimin en güzel yerine
Hüznümün son baharlarý geldi
Birer birer düþüyor aþkýn yapraklarý
Geçtiðin benden, içtiðim kederimden
Sana bir katre ömür veremem
Kuruttum seni bende, arzularýma gömemem
Öyle kudretli sin ki,
Zerrelerin gözümde ab-ý hayat suyum
Ama ben; ölümsüzlüðün de öldüm


Bana bir çift gözlerin can verdi
Bilemedim güneþ kadar yakýcý
Alevlerinin keskin kýlýcýný
Meczubun oldum indir boynuma
Öyle ihtiþamlý, öyle acýmasýz


vur ki,


Bütün yaþanan aþklarýn
Kahramanlarý duyduðunda bizi anlasýn
Züleyha hasedinden çatlasýn
Yusuf kuyuda yaratanýna þükür olsun


Vuslâtýn deminde
Kays gözlerini açsýn, bize baksýn
Yunus gözlerinden aðlasýn


Umutlar kardelene boyun büksün
Mevlana "ne olursan ol yine gel" desin
Ahmet Yesevi maneviyat dünyasýný kursun


Hacý Bektaþ-ý veli pirimiz
Gül desteleri gönlümüz olsun..


Ey hayallerinde kendimi içtiðim Aþk Çeþme’si !
O 👄 zehir dudaklarýndan öldüðümü hissettim
Sonsuzluk kervanýna yaralý bir yolcuyum
Aþkýn busesi naðmelerinde kalsýn
Günahlarýn boynumda öldüm artýk


Sen içildiðinde deðil, içilmediðinde
O kadar tatlýsýn ki,
Seni, seni sevabýna bile içmeye
Kýyamýyorum... Kýyamýyorum...Kýyamýyorum...


kArA 13/09/2019
Sosyal Medyada Paylaşın: