GÜL GONCASIYDI ÖMRÜM Bir gül goncasýydý benim ömrüm. Her yapraðýnda bir acýyý saklýyor Piþmanlýklar kýrýlan umutlar Kaybolan düþler ve Binlerce ahh lar. Bir gül goncasýydý ömrüm Açmadan soldurdun hayallerimi. Anlatsam da daðlara sýðmaz derdim. Zindan ettin hem dünümü hem de yarýnlarýmý. Oysa ki ne hayaller kurmuþtum Sana olan sevgimle bir sarhoþtum Düþlerimi avuçlarýna sermiþtim Kör kuyuya attýn hayallerimi . Ne olurdu bir kez beni görseydin Pembe gülden tenimi okþasaydýn Aþkýn kapýsýný bir tek bana açsaydýn Ölürmüydün ey vicdansýz Allah’sýz. Sensiz karanlýkta yüreðim yorgun Yaþamaya sayende oldum dargýn. Hadi mutlusun artýk Ey vicdansýz gözün aydýn. Nuray Öztürk Kaya HÜZÜN ÇÝÇEÐÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nuray Öztürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.