Kýrýldý, Ve düþtü, Sokak lambasý… Saf demirin, Ve ýþýk huzmelerinin, Altýnda kaldým… Bir çiçek gibi, Kýrýldým… Kolum,bacaðým, Yapraklarým koptu… Kelebekler uðramadý bir daha… Bir daha göremedim güneþi… Bütün çiçekler, Sýrt çevirdiler bana… Gözlerim görmez, Yollar gidilmez oldu… Durdum… Bekledim, Gece ölene kadar… Hep, O tepemde dikilen, Yalnýzlýk bekçisi, Sokak lambasýnýn altýnda…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erhan Tuncer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.