GECENİN SESİZLİĞİNDE
GECENÝN SESÝZLÝÐÝNDE
Gecenin sesizliðinde seni düþündüm
Gök yüzünün,
mehtaplý,yýldýzlar arasýnda.
Oradan bana gülümsüyordun.
O güzel bakýþýn,
tatlý tebessümün mutlu edecek kadar beni.
Dünya durmuþtu ,sadece ikimiz göz, göze, diz dizeydik sanki.
Gecenin sesizliðinde,
bir sen, birde ben .
Nefesimi tutmuþ senin nefes alýþýný dinliyordum sanki.
Gideceðin korkusunu yaþarken kýpýrdamak, gelmiyordu içimden.
O atmosferin bozulmasýný istemiyordum sanki.
Yakarýyordum yaradana .
bizi bir araya getirene.
Hep öylece kalsak,sen gök yüzünde,ben yer yüzünde.
Olmuyor,olmuyor iþte býrakýp beni süzülüp gideceksin.
Mehtabýn, karanlýðýda sesizliðine bürünerek,yine yok olacaksýn.
Hüzünlü bakýþlarýnla süzülüp kaybolacaksýn.
Kilo metrelerce uzktan el sallayýp vedalaþaksýn.
Mesafeler olsada yok olsanda
Gönlümde ruhumda hep sen varsýn yakýnýmdasýn.
Elimi uzatsam tutamam belki seni.
Senin canýn saðolsun.
Yine gel sen düþlerime.
Yine özlemlerim bitsin.
Kokunu içime çekeyim.
Geleceðin güne kadar kokun tenime sinsin.
Vedalaþmak yok
Ben hep buradayým.
Seni özleyecek,
bekleyeceðim sevdiðim .
Seninde beni sevdiðin özlediðin gibi.
24/7/2016 / 7 /9 /2019
Ýncelendi
Gülsen Aksoy. .Aksoy
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.