Düþündüm Fahrünnisa hayat yükü çok aðýr
Taþýsan baþka türlü taþýmasan bi baþka
Ýmdat desen kalpler taþ kulaklar hepten saðýr
Yaþasan baþka türlü yaþamasan bi baþka
Neyim var neyim yoksa döktüm önüme saydým
Çýkamadým bu iþten daha baþýnda caydým
Dünya uçsuz bucaksýz ben siyah karýncaydým
Yürüsen baþka türlü yürümesen bi baþka
Fahrunnisa dedim ki ben yokum bundan gayrý
Dediler kökle gövde olmaz hiç ayrý ayrý
Dedim dallarý kýrýk dokunmaz size hayrý
Çürüsen baþka türlü çürümesen bi baþka
Ellerim bir tuvalin fýrçasýný tutuyor
Siyah beyaz gölgeler renklerimi yutuyor
Fahrunnisa gözlerim uykumu uyutuyor
Ayýlsan baþka türlü ayýlmasan bi baþka
Hayat yükü deyip de yari yoldan dönülen
Herkese pay edilip sýcak çayla yenilen
Gerçeðin potasýnda erimeli denilen
Sayýlsan baþka türlü sayýlmasan bi baþka
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.