MATRUŞKA

Pamuk yumuþaklýðý var yüzünde
Bir melek dinginliðiyle…
Gülümserken dinlendiriyor insaný,
Sevgisinin enginliðiyle…



Aðzý bir taraftan alev saçarken
Sanki ateþ ediyor gözleri
Merkezde olduðunu göremediklerine.
Sonra kýrýp geçiyor seçilmiþ sözleri…



Bilye gibi oynaþan gözleri,
Bazen tedirgin ederken insaný,
Kalbinin vuruþu guguklu saat misali.
Belki de yeni bulmuþ nisaný!…



Kadife gibi, pürüzsüz bir ses, ama
Vurgular arasýnda bir kaygý var sanki,
‘Yaþattýklarýmý yaþar mýyým’ týnýsýyla,
Hissediyorsun, içi titriyor inan ki….



Mazinin kirli, pas tutmuþ menteþeleri
En dipteki köþelerinde zihninin.
Er geç ses veriyor gýcýrdayarak,
Bilmeden etkisini býraktýðý izin.




Sevilmeyi hak ettiðinden kuþkulu
Her sarýlýþý sanki kendini sorguluyor,
Günahlarý onu aþaðýya çektikçe,
Nefesinden vicdanýný soluyor…





10.06.2017 Serap IRKÖRÜCÜ

Sosyal Medyada Paylaşın: