Adýný sorsam;hiç derdi... Piç demiþ anlardým; söverdi... Derdim,kim verdi sana bu derdi? Önce bir besmele çekerdi. Sonra bir yudum çekerdi Sonra bir besmele çekerdi Sonra bir h(iç) çekerdi! Sonra bir yudum Sonra bir besmele Sonra bir yu(r)dum "-yoruldum!" derdi... Ardýna bakmadan fýrlattýðý boþ þiþe -gidip bir boþluða deðerdi; "Kürd’ün birini vurdum,âhâ!" -der, besmele çeker; gülerdi.
Hiçlik de piçliðin þiircesi yâ!
Hiç,kimseyi sevmez ama hiçkimseyi de incitmez... Hiç;Cuma’ya gitmez ama cuma’larý hiç içmez. Hiç,selam almaz! Hiç,kimseyle konuþmaz! Cumalarý hariç; içtiði gecelerde kullarýný Allah’a ispiyonlamaktan baþka...
Sosyal Medyada Paylaşın:
idoloji Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.