her þey sýra dýþý
suskun…
titrek güneþin doðuþu
yaðmur tanesinin tene serin dokunuþu…
hýncahýnç
hem de pencere kenarýna durmadan vuran masalsý yaðmur damlalarý
yer yer þöyle bir yoklar yalnýzlýk duygularýný
sürüp götürür çocuksu hayallere
*
heyecanla eller ,ellere dokunur
aynasýna vurdukça, netleþir ihtiþamýn görüntüleri,
daha çok renk
çözünürlüðü artar manzaralarýn.
rengi parýldar çiçeklerin.
nefesler tazelenir.
tenler yenilenir
billurlaþýr gün ýþýðý.
ruh diye üflenir
köþelere, yüzeylere, seslere, ahenge…
yüreklere can …
*
sokaklar sessiz
lambalarýn titrek ýþýðý rüzgarda daðýlýp paralanýr
soluklarýyla buðulanmýþ bir evin camýnda
gecede ki karanlýðý gözler yollarýn ýssýzlýðý
yaðmurlu günlerde tüter soba bacalarý
bulutlar ýslak kiremitlere misafir
muhabbetler odalarýn içini ýsýtýr
bambaþka diyarlardan bambaþka mevsimler
sinelere çöreklenir
hüznün her türlüsü
*
hiçbir þeye alýþtýrmayýn beni
býrakýn hep çocuk kalayým
yürümeyi , konuþmayý bilmeyen…
acemi biri gibi
hiçbir þeyi öðrenmemiþ henüz.
güneþ ilk defa doðsun
yaðmur ilk defa yaðsýn
daha þaþkýn, daha heyecanlý
ilk defa her adýmý, her tadýþý, her bakýþý…
yaþamak için ilk defa.
*
redfer