Yitip giden umutlarým var benim, Düþ kýrýklarýyla beslenen, Ve kanadý kýrýk bir kuþ gibiydi ürkek yüreðim, Artýk içimi ýsýtmaz oldu þu gülümsemen. Gel kadýn dokun tenime, Hisset içimde biriken onca mýsralarý , Yüzün gökyüzümdü hayalleri uçurumda asýlý, Yaðmura sattým hýrsýmý kulaklarýmý saðýr ediyor umut çýðlýklarýn, Gönlümü esir alýyor usandýrdý beni yalnýzlýðýn.. Bu benim hikayem, Biraz yarým yamalak , Oysa baþrolünü senden habersiz paylaþtýðým en güzel karakterimdin, Buruk bir sevdanýn enkazýndan kalan son yaþlarýmdýn, Ve solan bir gülün son umutlarýydýn Dilba Haným! ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emin Herki Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.