Ýnançlarýmýz vardý, sevgi ve aþký çoðaltan düþlerimizden büyük.
Ýnanýyorduk geleceðin düþler sahnesi dünyasýnda düþler tiyatrosuna, özgür bir çocuk gibi.
Olmadý fakat bilinçli kötülükler çaðýna girdik. Önce esaret öðretildi, sonrada öðrenilmiþ çaresizlikler. Arkasýndan baþladý korkular ve kaybedildi cesaret , inançlarla birlikte.
Yoktu artýk umuda giden yol ya da çýkmaz sokaklarda aranýyordu yollar. çizilemiyordu olmayan adalar sevgili için, haritalara. ve en kötüsü öðrenilmiþti esaret.
Sosyal Medyada Paylaşın:
kurtuluş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.