name’pak

geçerken indus nehrinden
kafamda kurguluyordum
yarýn çok yaklaþacaðým diye
yaklaþacaðým hint denizine
sorguluyordum
bakarak yollardaki yalnýzlýðýn izine

tuzun kokusunu duyacak mýyým
yosunsuz þiirler okuyacak
ve çok yor/g/un olacak mýyým
özlemenin yerine

þairin en derinine
ha bir hançer ha bir mýsra saplanýr say ki

"deniz cok uzaktaydý ve dokunuyordu yalnýzlýk"


söylemek dile kolay ki
deniz cok yakýndaydý oysa

ve okunuyordu yalnýzlýk ve yalýnlýk
bir inci deðerken gözlerine

sen aðlama kolaysa

yani yalnýzlýðýn alegorik olmak dýþýnda alakasý yoktu
denize yakýn yahut uzak olmakla

yani kategorik olarak yasaktý  paylasmak yalnýzlýðý
adý konulmamýþ bu yalnýzlýða mahrem olanla

bir kez daha selam yolluyorum o hep aydýn kalan yanýna



Fm
Sosyal Medyada Paylaşın: