Ölüm
Öyle bir yerdeyim, karanlýk soðuk,
Baðýrsam ne çare, duymaz hiç kimse ,
Hayatta kurduðum arkadaþ, dostluk,
Bana fayda etmez, yok ki hiç kimse…
Sýramý korkuyla titrer beklerim,
Feryada gerek yok sessiz bir takdim,
Hatam çoktur elbet,hüznü neyleyim,
Ölümlü dünyada, kalmaz hiç kimse…
Ýþtahla bitirir, yüzsüzce gurur,
Ruhuma fitneyi çeken mendebur,
Günahlar artýk hep üstümde durur,
Beklerken rahatça, yatmaz hiç kimse…
Herkesin kaçtýðý mahþer mecburi,
Zalimler zulmüyle görür zemheri,
Ahiret kapýsý itiraf yeri,
Hesabý vermeden geçmez hiç kimse…
Cehennem ateþi sarar alevle,
Sonsuzluk içinde süren bir çile,
Diðer taraf cennet sefa haliyle,
itiraz edemez; Hakka hiç kimse
Anlamsýz planlar kuran þýmarýk,
Savuran rüzgârlar söyleyin artýk,
Bedbaht gönlümden akan piþmanlýk,
Ýnancýn gölgesi deðse göðsüme,
Yolumdan döndürmez, asla hiç kimse
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.