Yaþamým sayfalar gibi hergün tükeniyor,hüzünle,ýzdýrapla,acýyla….
Bir umut ýþýðý var içimde,hep birgün gelecekmiþsin gibi,seni bekliyorum..
Gözlerim daima yaþlý ve yanaklarým alabildðine ýslak olarak..
Mutluluk nedir? Gülmek nedir?unuttum..oysa ,birzamanlar seninleyken ne kadar çok gülerdim..sende bana<SEN HEP GÜLMELÝSÝN,SEN GÜLMEK ÝÇÝN YARATILMIÞSIN,GÜLMEK SANA ÇOK YAKIÞIYOR SÝYAHGÜLÜM >derdin..
<SANA SÝYAHGÜLÜM DÝYORUM ÇÜNKÜ SÝYAH GÜL, ÇOK NADÝDE BULUNAN
BÝR ÇÝÇEKTÝR.SENDE ZOR BULUNAN ÇÝÇEÐÝMSÝN>derdin…Gelde gör þimdi,
O bakmaya kýyamadýðýn siyahgülün ne hallerde..
Gülmeyi unuttu,seninle birlikte gömdü kalbini topraða...
Sen bir ölüsün ama siyahgülünde yaþayan bir ölü…
NÝL NÝLGÜN HAKVERDÝ(NÝLTÜRK47)