Bir hiç ol, herþeyi ne varsa boþver
Býrak yüzüstü çek git diyorum ben
Düþman deðil kimse, deðil hiç bir yer
Hep kalbimle kavga ediyorum ben
Elif var dik durur inatla mim’den
Kim varki adresi alýrým kimden
Bazen yüz çevirip kendi kendimden
Bazen gelip, bazen gidiyorum ben
Yok olamýyorum ruhumu çekip
Almýyorum ürün, tohumu ekip
Hep geride kalýp, belki gecikip
Belki de hesabý ödüyorum ben
Aslýnda bu gönül bir aþka tabi
Aslýnda bu gönül el kadar sabi
Haddimi aþarak Ýbrahim gibi
Ýsmaili kurban adýyorum ben
Ya çok þey biliyor, ya bilmiyorum
Bazen gittiðimde hiç gelmiyorum
Çok yaþamýyorum, çok ölmüyorum
Olmanýn zevkini tadýyorum ben
uytun ....... ( ÖMER TÖME )