SÖZ VERDİN

Geceden kalma bu kara kara düþünmeler
Hava sýcakken bile montla üþümeler
Sensin iþte tek eksiðim, anlasana þunu
Gel, soðutma kahveni, kapansýn konu
Hesap veremem kimseye, korkuyorum
Sesim duyulmuyor, yüzümü gören cennetlik oldu
Hayal kýrýk, kalp kýrýk, içimi soðutan buz yanýk
Duy beni; artýk o karanlýðýndan, sapa sokaðýndan çýk
Söz verdin, inandým, inanmazdým bilseydim
Yerleþirdim adý saný duyulmadýk bir köye
Ýpe sapa gelmez fikirlerime bir çare olup gelseydin
Aþk besleyip büyütürdük, sulardýk hayallerimizle
Söz verdin, hatýrla, kapanmayacaktý bu kapý bir daha
Üstünden yýllar geçse bile anacaktýk kahkahalarla
Tarif edemiyorum kelimelerle bu haksýzlýðý
Gönlün baþka gönüllere deðdi, ellerim boþ kaldý
Sosyal Medyada Paylaşın: