Eylül sýzýsý çöktü sonbaharýma Gelinciklerim kurudu Papatyalarým soldu Biraz yeþili kaldý aðaçlarýn Umutlarým Hayallerim Düþlerim Geleceði müjdelercesine tazelendi...
Eylül sýzýsý düþse de gecelerime Ay ýþýðý parlýyor gün gibi Gün aydýnlýðý düþüyor sabahýma Mavi bir gülüþün Ela bakýþýn Dudaklarýndaki ýslaklýðýn Beni aþka davet edercesine sýrýlsýklam!..
Gün biterken kýzýllýk çöker içime Ay gülüþlerin olmasa Gecelerime yýldýzlar ýþýmayacak Yakamozlar küsecek Dünyamýn, bahtýmýn aydýnlýðý Geleceðimin mutluluðu Ne çok özledim seni ’’ah!’’ bir bilebilsen!..
Zafer Direniþ ...
02 Eylül 2019 Pazartesi 13:45 KARABULUT
Sosyal Medyada Paylaşın:
direniş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.