SİYAH KAFES
Yollarýnda biten güller olsaydým
Keþke her aðladýðýmda seni bulsaydým
Sýrma saçlarýna toka olsam sarýlsaydým
Sensizlik paramparça ediyor beni sevdiðim
Þimdi içimin yýldýzlarý kayýp
Aþk mý ,çile mi ayýp
Yaþarým günleri sayýp sayýp
Lokmalar boðazýma düðümleniyor sensiz sevdiðim
Ne derman oluyorsun
Ne de son noktayý koyuyorsun
Ayda sadece bir defa
Dillerinden tatlý cümleler döküyorsun
Kafeste ki kuþlara döndüm
Her gün bin sefer öldüm
Kýz kurtuluþu ellerinde gördüm
Nazýndan daðlarda devrilir bilesin
Bir gün varsýn üç gün yoksun
Bu aþk nasýl sürecek yar
Desem daha çocuksun
Hem duygu, hem sanat sende var
Küçük darbelerin bana ölüm gibi geliyor
Sokaklar sensiz, içimde ki iyilik aðlýyor
Her gün bekliyorum çaresizce
Kapýmýn yüzü hiç gülmüyor
Kýrýk telim sensiz ses vermez
Senden baþkasý kýymet bilmez
Sen yanýmda olsan bende umut tükenmez
Sarýlýþýnda çiçek kokularý var sevdiðim,,,
Gönlümün mis kokusu sensin
Aþksýn içimde hem de özlemsin
Gel gözlerim güzelliðine seslensin
Çok sevdiðim kirazlar bal akýtýr dudaðýndan sevdiðim
Penceremin önünden hayalin geçiyor
Elim ayaðým birbirine dolaþýyor
Dört bir yaným yangýn yeri
Aþýklar bizim yapamadýðýmýz yapýp, seviþiyor
Kafeslerimi ne zaman eriteceksin
Siyaha bürünen ruhumu ne zaman özgür býrakacaksýn
Uzanýp seni özleyen sineme
Bana ne zaman tüm hayat hikayeni anlatacaksýn
01 Eylül 2019
Erdemli saat:11.30
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.