ANKARA

Ay gibi doðarken Anadolu’dan,
Çiçeði burnunda ildin Ankara.
Alýnca komutu büyük Ata’dan,
Nice tabularý deldin Ankara.

Doðudan batýya açýldý yolun,
Dikenler içinde þahlandý gülün,
Kuðulu Park’ýnda mor baþlý sülün,
Hakkýnla bugüne geldin Ankara.

Aydost Yaylasý’ndan çamlýða çýktýn,
Dikmen sýrtlarýndan meþale yaktýn,
Keklik pýnarýndan çaðlayýp aktýn,
Orman çiftliðinde beldin Ankara.

Botanik’te pembe güller açtýlar,
Kýrlangýçlar kanat vurup uçtular.
Ýþgalciler bölük bölük kaçtýlar,
Sensiz olunmuyor bildin Ankara.

Þanýna yakýþtý Kýzýlcahamam,
Haymana, Nallýhan bütünlük tamam,
Seyranbaðlarý’nda salýnýr sunam,
Ozanlara ilham oldun Ankara.

Kara günler bitti ortam yatýþtý,
Baðýmsýzlýk hür gönülde tutuþtu,
Bülbüllerin gül dalýnda ötüþtü,
Zafer güneþine tüldün Ankara.

Hacý Bayram Veli dua kapýndý,
Ýlimle, irfanla saðlam yapýndý,
Tüm Türkiye yollarýna akýndý,
Ününü cihana saldýn Ankara.

Gölbaþý’nda dostluk baðý kuruldu,
Çubuk Barajý’nda sular duruldu,
Yirmi üçte baþkent mührü vuruldu,
Meclis-i ali’ye güldün Ankara.

Rabia BARIÞ

Sosyal Medyada Paylaşın: