şebhun

hüznün iþkencesinde kurtlar kemirsin diye bedenimi
tahta bir küvetin içine bal dökülmüþ bekliyorum
nevrimin ahir devrinde sinekler kaçýyor gözüme
bir yýlan boðumu daralan nefeslerim
vücudum iþkence raflarýnda geriliyor

pirinç boðasýna sýkýþmýþ ruhum
odamýn soðuk duvarlarý söndüremiyor ateþi
kazýklý bir Voyvoda geçiyor ciðerlerimden
kalbimin kýrýklýðý saçýlýyor etrafa
içimde koþar adým bir kabristan
topraðýn üstünde asýl cehennem...

antik çaðdan kalma bir lahit sanki yüzüm
evim Suriye kutusu, sýrtýmda dokuz kamçýlý kýrbaç
kalbimi sýkýyor kelebek vidalý bakýþlarýn
Ýsa’nýn çarmýhý, Meryem’in yas karasýyým
ne olur bana öyle bakma...

orta çaðdan kalma çivili bir tabuta sýkýþmýþým
ölüm yataðýnda balýkçý düðümü atýlmýþ kalbime
yüzüme düþen ateþ, dudaklarýmý yakan güneþ
sana susamýþlýðýn çölünden geçiyorum
aþkýn aþkýna...
nefeslerini dök dudaklarýmýn çatlaðýna

ey içimin duvarlarýna mýh çakan vaveyla
özlemin Filistin askýsý kollarýmda
yokluðun Yahudi kýzaðýna oturtmadan beni
yutkunmayý miras býrakacaðým bir dünya olmalý
sevmenin vebaline peþinen razý gelmiþ kalbim
bir kez daha gözlerinin uçsuz coðrafyasýndan geçmeli
ve teninin cennetinde parçalanmalý nefeslerim...
Sosyal Medyada Paylaşın: