Her ayna boþluðu taþýr Taþta kimse yok Rutubete tutuþmuþ ne çok yanýlgý Ayný dili konuþmuyoruz.
Zaman ipliði çeken yýlan dilinde Her bahar erittim karlarýmý Çiçek açtým, elim kurudu Uyumuyordum Gözüm taþtan daha aðýr Gözüm karanlýðýna teþne Parlak bir geleceðimiz yok
Kusursuz Ýlahi bir esinti Cafcaflý ve ölümlü...
Sosyal Medyada Paylaşın:
lacivertiğnedenlik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.