KEMAL PAŞA

Tanrýnýn lütfüydün sen bu millete,
Candan inandýn seni seçtiðine.
Ecdadýn sýzlatan bu hainlere,
Göster doðru yolu hissettiðince.

Tanrýnýn lütfüydün sen bu millete,
Bir bardak su içmek için özgürce.
Zehir eden hain çok içimizde,
Ýçirmediler bir bardak su bile.

Tanrýnýn lütfüydün sen bu millete,
Eridi karþýnda koca daðlar bile.
Bindin küheylana inan aþk ile.
Götürdü seni tepeden tepeye,

Tanrýnýn lütfüydün sen bu millete,
Elde, avuçta yok bir lokma bile.
Afyon’dan indin o Kocatepe’ye,
Eðildi önünde engin denizde.

Tanrýnýn lütfüydün sen bu millete,
Yiðitler aç, susuz koþtu önünde.
Destan yazdýlar kutlu geleceðe,
Biraz soluklandýlar Belkahve’de.

Tanrýnýn lütfüydün sen bu millete,
Yunaný döktün Ýzmir’de denize.
Bin yýllýk Türk tarihi benliðinde,
Kemal Paþa kutlu geldin sen bize.

Rýdvan GANÝOÐLU

Sosyal Medyada Paylaşın: