Ey Diyarbekir Diyarbekir 13

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, yorgunluklarý gideren, çeþitli meyve aðaçlarýnýn gölgesisin
Sen, kolay kolay iyileþmeyen, en müzmin yaralarýn merhemisin.
Sen, insanlarý cennetlik eden, tarifsiz hayýr ve hasanelersin.
Ve sen, er meydanýna çýkan çifte yüreklilerin en güçlü nefesisin.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, asil ve yufka gönüllülerin, kimsesiz dul ve yetimlerin, yanýnda olma fikrisin.
Sen, paha biçilmez bin bir çeþit nimetleri bizlere bahþeden Allah’a olan en ihlaslý zikrisin.
Sen, ibadetlerle dopdolu yerin göðün sahibine hamd-u senalarý ve þükrüsün
Ve sen, kurumaya yüz tutmuþ gönül tarlalarýný sulayan buz gibi pýnarlarýsýn.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, fikri güzel gönlü güzellerde, uhuvvet fikrinin her geçen gün ziyadeleþmesisin.
Sen, asil ve yufka gönüllere girebilmek için, insanlarýn birbirleriyle hediyeleþmesisin.
Sen, sevgi ve muhabbetin, sadakat ve ahde vefalýlýðýn kesik uçlu kalemlerle yazýlmasýsýn,
Ve sen, yazýn kavurucu sýcaðýnda, insaný rahatlatan meltemlerin esmesisin.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, yanaklarý gamzeli, kaný tatlý, güzel kýzlarýn, nur cemalinden dökülen gülücüklersin.
Sen, Muhammedi gül bahçelerinde gül sevdalýsý bülbüllerin, þen þakrak ötmelerisin.
Sen, bir insanýn sadece ve sadece Allah rýzasý için, dostlarýna gidip gelmelerisin.
Ve sen, bakmakla yükümlü olduklarýný, helal doyurmaya çalýþan bir babanýn gayretlerisin

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, çocuklarýný abdestli emziren annelerin, vicdan ve merhamet sesisin.
Sen, sevdiðini iþin kolayýna kaçmadan, seven birinin sevdiðine verdiði gül destesisin.
Sen, sevdalýlarýn yanan baðýrlarýnýn hararetini dindiren, buz gibi su testisisin.
Ve sen, derviþlerin meclisinde dillerden düþmeyen, en yanýk aþk ilahisisin.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, tuz yedirilmiþ koyunlarýný pýnardan, su içirmeden geçiren bir çobanýn yanýk kaval sesisin.
Sen, bu yalancý cennet vatan uðruna, hiç düþünmeden, içmek istediði þehadet þerbetisin.
Sen, ihlaslý serzakirlerin din gününün sahibine, sevgi ve muhabbetisin.
Ve sen, binicisin yarý yolda koymayan rahvan atlarýn menzil murad aldýrýþýsýn.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, gönül gergefinde, desen desen, motif motif tarihe mal olmuþ sevdalarýn, iþleniþ þeklisin
Sen, bu emanet caným bu tende durduðu müddetçe, benim için çok elzem ve gereklisin
Sen, türk ve kürdüyle, laz ve çerkeziyle, arap v e abazasýyla her daim bir hallisin.
Sen, býçak kemiðe dayanýncaya dek, tatlý dilli, güler yüzlüsün.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, en muhkem gönül köprülerinin, mahirce karýlmýþ tam kývamýndaki harcýsýn.
Sen, mürekkep yalamýþ, her þeyi yerli yerince yapanlarýn, gayret ve çabasýsýn.
Sen, gam ve kasvetlerin, sýkýntý ve kederlerini unutturan yeni bir günün sabahýsýn
Ve sen, insaný cehennem narlarýnda cayýr cayýr yandýran mazlumlarýn vebal ve ahýsýn.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, kýrklar daðýnýn düzünde yaþanmýþ aþk ve sevdalarýn dilden dile anlatýlýþýsýn.
Sen, bir güzeli karþýlýksýz sevenlerin, anlatýlmasý çok zor olan gönül yangýsýsn.
Sen, Peygamberlerin, Sahabelerin, Nebilerin, ve Azizlerin en efsunlu diyarýsýn.
Ve sen, Ahmet Arif’lerin, Ziya Gökalp’lerin, Faik Ali’lerin, Ali Emiri’lerin ve Esma Ocaklarýn þehrisin.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!ý
Sen, çok dertli þakýyan, bülbüllerin bile kýskandýðý, þarkýn bülbülü lakaplý Celal Güzelses’in Sedasýsýn.
Sen, eþine benzerine çok az rastlanan, gelinlik kýzlarýn ar ve hayasýsýn.
Sen, tarihin sayfalarýna altýn harflerle yazýlmýþ o nazlý yârin toylarda oynadýðý halayýsýn.
Ve sen, Hevsel bahçelerinde yeþilin her tonunu barýndýran envai türlü aðaçlarýn dimdik duruþusun.
02/Temmuz/2019
Beylik Düzü Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: