YA ..., YA DA...

Gözüm yok hiç kimsenin malýnda ve þanýnda;
Deðeri yok malýn da, þanýn da nazarýmda…
Deðerlendirmek gülünç insaný varlýðýyla;
Kabullenmek gerekir doðrusu yanlýþýyla...

Sözüm yok hiç kimseye ne ileri, ne geri;
Kývamý kaybolmadan sil alnýndaki teri…
Herkes kendi iþini yapsa, hiç fena olmaz;
Kimsenin alacaðý asla kimsede kalmaz…

Biraz ilgi ve merak öðrenmede etkendir;
Akýl ermese bile araþtýrmak ehvendir…
Ýlim uðruna zaman ve enerjini harca;
Azmet, baþar ve sevin karýnca kararýnca...

Ýnsaný insan yapan deðer yargýlarýdýr;
Saygý, sevgi, hoþgörü hepten katkýlarýdýr…
Yetinmesini bilen kiþiyi kutlamalý;
Haddini bilmeyeni mutlaka uyarmalý...

22.01.2000
‘Nasýl Ýstersen!’ adlý eserimden.
Sosyal Medyada Paylaşın: