Elimde kalmýþ bir gonca gül damlatýr yaþlarý mýsra mýsra, Ruhuma dolanýr dilimde garip yangýn þarkýsý... Ýçimde zamansýz bülbül aðlatýr aþký çýðlýk çýðlýða... Ve hergün biraz daha öldürür acýmasýzca kanat çýrpýþý...
Ýþte gelip durmuþsam kapýna ,vurmuþsam kendimi yollara, Mýsralar seni çaðýrýr ey gönlümdeki kýzgýn ateþ... Çiçek açtýr zemheride kanayan içli yaralarýma, Tadým tuzum kalmadý al götür bu sevdada ki yorgun ses...