Aðlamaklýyým biraz bu vakitler Yokluðun affedilmeyecek kadar büyüyor içimde. Korkuyorum,bilinçsizim... Kalbim Ýstanbul’un en karanlýk yeri Takvimler yapraklarýný döküyor bir bir Karlar yaðýyor üstüme Yokluðun yorgunlaþtýrýyor beni. Uzun zaman oldu seninle olamamak Habersizim nasýl olduðundan Öðrenmenin yolunu hala öðrenemedim Ýstemiyorum ki unutmak seni Nasýl bir cümle kurmalýyým diye düþünemiyorum bile Ýstemediðini duymak iyi gelmiyor bana. Özledim seni Yaþlandým biraz Belki her an ölümüm yaklaþýyor. Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çalıkoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.