Ýnsan
sessizliðinin boynunu bükemez
aðzý açýk býrakýlýr kavanozlarýn
Kapý eþiklerinde beklenir ayak sesleri
týngýr mýngýr bebek aðlamalarý
Kadýn çýðlýklarý
Külsüz adam gözyaþlarý
Yavþaklaþan akþam sürüngenleri
ýkýnmalarý
týkýnmalarý
kerkinip durmalarý
Turnam bizim ele gidersen ananý avradýný diye
þiir yazan yok
Hep bir selam ihtiyacý bunlar
" slm
nbr
çok güzelsin
gözlerin falan
var
seviþelim mi "
Derdin kallavisi yoktur
çocuðun
balonu patlar dert olur
Evin suyu kesilir dert olur
sesim gýrtlaðýmda parçalanýr
napalm bombasý atýlýr üzerine Vietnam’ýn
yakýlýr elim ayaðým
Kim Ki Duk’u bilir herkes
Kime ne Pol Potun ölüm tarlalarýndan
Açýlan yaranýn nereye kanadýðýný bilmeden
yalýyorum kesiði
Sana ne lan bundan
giren bana
çýkan sana mý
Hiroþima kadar yenildim her seferînde
kimse fark etmedi
iþte bundan bile kime ne
Çýplak bedenim
Ve daha çýplak ruhum
ona
onda
ondan
Bundan bana bile ne.
Tek yapmam gereken
saçlarýmý sýfýra vurmaktý gecenin bir yarýsý
tüm saçma anlar gibi
Anlar gibi
Yavþaklýktan kývrananlarýn dilleri döndüðünde
tüm aþklar yalan
tüm þiirler kötü
tüm adamlar ucube
ve prensesler fahiþe .
Natürmort dilemmasý bunlar hep
ah bana neyse sanki
dilin kemiði yok
Dibine kadar gevþeklik dibine kadar içten pazarlýk
Aðzýma bir nefes kadar yakýnken aðzýn
ellerin jilet
bileklerim ustura kanýn kanýma karýþýyor
Yolda þuh bir kahkaha býrak tam karnýmýn ortasýna
Dün ile yarýnýn arasýnda sýkýþýyorum arada
adýmý seviyorum ara sýra
adým deðiþiyor zamanla
Odanýn kapýsýnýn kýþ günü çalýndýðýný düþün
hayýr bu
karýnca ve aðustos böceðinin iþi deðil
Bildiðin basit hýrsýzlýk
Ýçeri giren hava dýþarý çýkan havadan
Daha zehirli
iyi þiir
kötü þiir bilimleri
Fýstýðýn kilosunun kaç para olduðunu
bilmeden baklava emikleyen dayýlarýn
hani bana hezeyanlarý
Bana akýl verme
bana para ver diyen kiþi hepimizden daha realist
Kýçý iki oda kaplamadan rahat etmeyenlerin
nutuklarý
fýtýklarý
büyük hissettikleri kutularý
sanki bana zenci
Evet ben biraz geçimsizim
çünkü ben hep testi kýrýldýktan sonra azar yiyen
o çocuðun gözyaþýyým.
Nasrettin hoca deðildir
Dedem korkutun þark kurnazlýðýný öðrenmiþ halidir.
Yeni bir dün
bu sabah baþladý
ateþe körükle
cehenneme kütüðümle
yataða donsuz girerim
Evet ben hiç þiir yazmadým
Hep sayýkladým
Uykumda aðzý vardý bir kadýnýn
hiç bölmeden geceyi geceye ekledim.
Hüzün yüklendim
üzüm yüklendim
güzün yüklendim
yüzün orman gülü açýyor
Ne kalacaksa bunca sözden geriye
kim hayransa
güllüðe
kim dertlerinden þiir kürtaj ediyorsa
Ha benum umrumda deðul
Bizim elin daðlarýnda birbirine en yakýn ev
bir kilometre
bu dað
bu deniz
bu ev
benim...
Hah iþte bundan da sana ne...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.