Denize atýlmýþ bir çelenktir Ýki gözünün parlaklýðý Uzun uzadýya ýþýmýþ Bir kýþ daha geçiyor iþte Her þey için Özensiz ve daðýnýk. Uzak bir rýhtým vurgusu. Benim hata,onun hata. Kedi oluþuyor zamansýz sokulgan
Seni üzüyorum Sonra tramvaya biniyorum Ýþte yüce kör adam. Rastlaþan iki ifadeyiz Vardýðýnca göçebilen,tanýmlayan
Dadanýr durur boðazýma O gergin çarmýh Adýný sen yokken ansam Kolumu kanadýmý sana Hizalanmýþ aðrýsý Vücut gibi iki yarý
Ben kendimin algýsý: ‘biri’ Basbayaðý tanýmadýðým Cisim denli donuk. Delirdiðini düþünenler oldu Aynayý aldýlar,kýrdýlar Sonra bir kafetaryada Çelenk… Ben öyle hüzün görmedim
Sosyal Medyada Paylaşın:
mesutakgun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.