gam-ı har(e)

cidar sessizliðin soðukluðu
betona serpilmiþ göz ýslaklýðým
gönül kapýmýn yegane mazgalý
süngüsü kalbime geçmiþ bakýþlarýn
içimin tutuþmuþ harmaný
biliyorum...
bu feryat durduramayacak yokluðunu

þahadet ederim ki...
her fecri sadýk esnasýnda ezayým
kýblegahýmda böylece dururken cemalin
bir melek içimden alana dek
hafiflemiyor burkulan yüreðimin aðrýsý

nefes aralýðýma denk düþen yarim
dudaðýmýn çatlamýþ susuzluðuna
adýný em diye sürerken
secdelerde bozulana dek ahrazlýðým
dualara kundaklýyorum seni

arþa arþýnlanýrken böyle avazým
hüznü zarda kalsýn nazarým
ülküme uzak, düþüme yakýn
o en sýrlý gecelerde
göðsüme çatýlsýn kaþlarýn
"kaldýr nikabýný", lir olsun yüzüm

ey hudutlarý olmayan hududum
alemlere alem oluþumun zerki
divaný rahlegahým, zuhuratým
zapta geçiyorum gamý haremi
sen bilme...
harabat içinde sana dair zelilliðimi

þerrin yedi kapýsýnda ferman
boynumun kýrýklýðýnda vebali aþkýn
sorgulardan geçiyorum epeydir
ya itibarý riya etme
ya da...
hükmü cemalinle kýr kalemi
þüphelerin katreler yaðdýrmasýn

yedi alem kapýsýna asýlayým ki
gözümün ferine insin karalar
gönlünün zindanýna at beni
sana bulaþmasýn hüznü nar
mutmain ol...
yokluðun bir tek beni paralar.
Sosyal Medyada Paylaşın: