Tutamadım Elinden
TUTAMADIM ELÝNDEN
Yar elinden, su içsem yar elinden
Býktým usandým, zalimin dilinden
Kurtulabilirsem, bu zalim yerden
Geçti ömrüm, tutmadým yar elinden
Geçti ömrüm, bir rüya gibi geçti
Zalim felek bu aþka, ömür biçti
Gönül verdim, o baþkasýný seçti
Geçti ömrüm, tutmadým yar elinden
Çekerim dertleri, yüzüm gülmüyor
Yâre gitsem, felek aman vermiyor
Çok istedim, o yar bana gelmiyor
Geçti ömrüm, tutmadým yar elinden
Nere gitsem, kader benimle oldu
Dost aradým, el alem bana güldü
Hep çileden kaçtým, dert beni buldu
Geçti ömrüm, tutmadým yar elinden
Felek hep peþimde, beni arýyor
Nere gitsem, gelip beni buluyor
Yalan yere, bana sözler veriyor
Geçti ömrüm, tutmadým yar elinden
O yârin yüzünden, hep acý çektim
Her gece aðlayýp, gözyaþý döktüm
Feleðin elinden, canýmdan býktým
Geçti ömrüm, tutmadým yar elinden
Kaçsam da kader peþimden geliyor
Aþk sarhoþu oldum, baþým dönüyor
Felek hep peþimde, aman vermiyor
Geçti ömrüm, tutmadým yar elinden
Felek aman vermedi, yâre gidem
Yar bana bakmýyor, ben nasýl edem
Sevgi ister gönlüm, sevgisiz nedem
Geçti ömrüm tutmadým, yar elinden
Midayet söylersin, dinlenmez sözün
Yalanýn yok senin, doðrudur özün
Yar sana gelmese, güler mi yüzün
Geçti ömrüm, tutmadým yar elinden
(0224) Ekim 1981
Þair Midayet Kara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.