evet.., yine uyumadým bu gecede biliyorum yine “kahve çok içiyorsun” diyeceksin daha doðrusu yine söylemeni ne çok isterdim eskisi gibi...
evet… yine uyumadým bu gecede... hatta, bilmiyorsun ama tadým hiç olmamasýna raðmen þekersiz ve çok daha sýký, çok daha sert içiyorum þimdilerde “yak bir cigara daha” dedikçe de ciðerim sarýp sarmalýyorum çektikçe dumaný içime... biz niyetine tütünümü de kendim sara biliyorum artýk... ne bileyim, kesmiyor, kesemiyor yokluðunda sarýlamadýðým hiçbir raf dumaný beni
evet… tutmadý, tutmadý yine uyku bu gecede o kadar parçalanmýþ ve daðýlmýþým ki inanmayacaksýn ama yýldýzlar saydý beni bu gece ve sen... ve sen yine yoktun aralarýnda… nereden mi anladým, hiç biri ama hiç biri gözümü alacak kadar parlamýyordu anla iþte yoktun aralarýnda, yoktun yanýmda yok.. yok... yok
ahh… aromasý kahve kokulu teninde köpük köpük dudaklandýðým, kürek kürek sandallandýðým sevgili cezvelensek diyordum yine bir közün çýtýrýnda, telvelensek, nefeslensek diyordum biz kadar yine aþk kývamýnda inan hatýrýna üç vakit deðil üç yüz otuz üç vakit beklerdim bizi… beklerdim.
ilhanaþýcýaðustosikibinondokuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.