Bulut Yası
Arsýz bir býçak, darmadaðýnýk vicdanýyla gözlerinin baharýný kana buladý
Bir bulut öldü, gökyüzü aðladý...
Bir hiçlik hikayesi uydurduk, adaletin acý verdiði çocuk yüreklerinde
Yorgunluðunu güzden alan gazellere ve sararmýþ yüzlerine yazdýk
Þiir olmadý bu avuçlarýmýzdan dükülen
Sonra dizelerde solan
Sonra aðlayan
Veda olmadý bu yazdýklarýmýz, inan
Ýnan baþka bir þey ayrýlýktan
Dizelerimize kelepçelenmiþ zindanlara vurdu gölgen
Yansýdý yüzümüze bir ayna gibi
Bakmayý unuttuðumuz her yerde yýldýzlar kaydý
Býraktýk yeni bir ’’yarýn’’ dilemeyi
Ellerimiz suçlu kaldý, ellerimiz kirli
Ayrýlýðýn þeytanlarýný taþladý bir çocuk
Yakýldý tüm k/aðýtlar
Güneþine hasret bir gökyüzü gibi
Özledik gonca kokan ölümsüzleri
Özge’yi, Þule’yi, Emine’yi
Hepsini...
Herkes sustu
Suskunluðun mezarýný kazdýk
Hangi kelimelere sýðdýrmaya çalýþsak, sýð kaldý anlattýklarýmýz
Ve yine çýðlýklar koptu içimizin kýþlarýnda
Bir dün, bir bugün, bir yarýn daha alýndýkça ellerden
Seslerden
Nefeslerden
Küstürdük baharlarý da, yazlarý da
Bir hikaye anlattýlar ardýndan
Dediler ki
Güzel bir bulut öldü, yaþamadan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Büşra Topbaşlı Nazlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.