AŞKIN ÇİLE ZEKATI

Sol kaburgalarýnýn altýný
Can kýrýklarýyla hunharca dilerken
Acý, keder, elem...
Yüreðine bir nebze olsun su serper
Mürekkebi kazan, kazan
Kor dolu kalem...

Kaderin cilvesi kepkepi keserken
Azý diþlerinin dehlizlerinde...
Yirmilik diþini bile
Ucu morfinli kerpeten misali
incitmeden çeker alýr
Asi yürekten kopan
Asil bir kelam...

Dos dediðin hiç olmazsa
Arasýra yanýna gelmeli...
Ýðneyle kuyu kazar gibi
Gökyüzüne þiir yazar gibi
Narin sözcüklerle
Bir akvile ibriþimle nakýþ iþler gibi
Ýnceden, inceye yarasýný delmeli...
Akan kanlý cerehati
steril bir el ile silmeli ki
Güneþ vurdukça
Yüreði rahatlasýn...
Yavru bir kuþ misali ruhu kanatlansýn...
Derdi, kederi, hüznü
En az tahribatla atlatsýn...

Ben de
Eyyüb’ün sabrý olduðunu bilmiyorlar...
Yaralarým.. gözüme kezzap dökmüþçesine
canýmý yaksada
Susar/ým...
Iki dudak arasýndan dökülen lavlar
Istakoz misali tenimi kýzartsa da
Susar/ým...
Diken dillerden futursuzca
fýrlatýlan sözcükler siyanür de olsa
Yutar/ým...
Yutarým amma...
Yeri ve zamaný geldiðinde
Engereklerin yüzüne, yüzüne
Endirek deðil
Direk oluk, oluk kusarým...

Belki...
Ýçten içe yanar gönül...
Belki de...
Samanyolunu süsleyen yýldýz sayýsýnca
Aðýt yakar toprak ananýn baðrýna ömür...
Lakin...
Hýçkýrýklar az ötede oynasýn...
Alnýmýza hüzün yüklü
mýsralar yazsa da kader...
Her þeye raðmen
Yaþamak güzel der...
Yaktýðýmýz aðýtlarýn buðulu gözlerine baka, baka
Yüreðimizi nar gibi kýzarmýþ þiþlerle daðlayarak
Sevdiklerimizin hatrýna u/mutlu þarkýlar söyler
Gökyüzünü gülümsetiriz...

Nisan...
Nimbus yaðmur bulutlarýnýn
acý suyunu sýkýp çýkarttý derken...
A/yaz gönüllere
Yaz geldi
Yaz fikrini, zikrini
Þiir misali
Gece gözlü yüreklere yaz...

Heyhat...
Neden...?
hep bize tatdýrýyorlar
Hasretin nahoþ tadýný.
Oysa biz...
Fazlasýyla ödemiþtik
Aþkýn çile zekatýný...

Nafize

24 aðustos 2019
00.33
Sosyal Medyada Paylaşın: