KABAK ÇİÇEĞİ DOLMASI
KABAK ÇÝÇEÐÝ DOLMASI
Az dur bir düþün, gözlemle ve sor kendine
Sabahýn ilk ýþýklarý, kuþ sesleri, horoz ötüþleri
Gözlerin henüz uyanýþ mahmurluðunda
Evin arka bahçesinden odana girecekmiþ gibi
Bal kabaklarý kordon misali uzayýp gitmiþ
Güneþten kopan parçalar gibi, yýldýz yýldýz
Çiçekler açmýþ, serpilmiþ yeþillerin arasýna
Bal kabaðý çiçeklerini özenle, hazla toplayýp
Kabak çiçeði dolmasý kim yapmak istemez…
Küp yoðurdunu döküp üzerine kim yemez!
Kýbrýs’ta, sayfiyede yaz tatilini geçirirken
Yasemine, fule, fislikâna kim yazmaz þiir!
Sen, Beþparmak Daðlarý’na týrmanmazsan
Mis tüten dað kokusunu, berrak denize bakarak
Ýçine çekerken, Turaçlarý, keklikleri dinlemezsen
Bir tavþan, sert bir rüzgâr gibi yanýndan geçmezse
Ýçini ürpertip, ürküsünü yüreðine hazla býrakarak;
Az dur, bir düþün, gözlemle ve sor kendine;
Doðanýn, yeþilin katledildiðine isyan etmezsen
Yarýnlarýnda hangi çocuk yaþar bütün bunlarý…
Kent yaþamý ki, köy yaþamýndan beslenir
Bir nakýþtýr, alýn teri, tuzu, emeklerin örgüsü
Bir umut çiçeðine açmýyor mu sabahlar?
Her gecenin, siyahýný atarken üzerimizden
Gül kokusunda deðil mi yaþamýn döngüsü?
Açlýk, tokluk, varsýllýk ve yoksulluk
Çiçek açýþlarýyla sýnarken ömrümüzü
Az dur, bir düþün, gözlemle ve sor kendine…
Gülþen Þenderi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.