en sevdiðim akþamlardan biri olmalý bu
odamýn mutena bir köþesinde
renk renk ýþýklar arasýnda
derin mutluluklara dalmýþým epeyce
olmayan duvar saati
bilmem ki kaçý gösteriyordur þimdi
özenle kurutulmuþ bir kaç acý aný olabilirdi belki
o artýk mümkün deðil de
denizde martýlar
ne bileyim kayalýklar mesela
gülücükler
kahkahalar
esaslý mutluluklar
çevrim dýþý baðlantýlar da olabilir tabi
gizemli bir film müziði arka planda
neye denk geldiysem sildiðim bilinçaltýmda
derin boþluklar
bu an’ ý yaþýyorum
gözlerim açýk gökyüzü kapalý zaten
gün akþamdan geceye dönerken
hiç zorlanmadý hayret
birazcýk dahi olsun aþk acýsý
ne bileyim biraz çaresizlik filan da olmayýnca
neye üzüleceðini þaþýrýyor insan
geçmiþten bu güne
yalnýzca mutlu anýlar kaldý
ve hayat her þeye raðmen devam ediyor
ne kadar acý dahi diyememek ne kötü
eh bu da geçer diyorum
acýlarý da var dertleri de elbet
yaþamda her þeyin deneyimleri
keþkeleri de var
biliyorum
olan biteni kabullenmek zor
oysa olan olmuþtur zaten
gelmiþe geçmiþe
uçana kaçana
haksýzlýk hukuksuzluklara
adaletsiz uygulamalara
üzülsen kahrolsan da
kolayca deðiþmez anlar var
deðiþmesi zorlu zamanlar gibi
deðiþmesi imkansýz insanlar var
zorluklardan yýlmadan
dertlenip tasalanmadan
inatla çaba göstermek gerek diyorum
kendi iç sesimle kendime
çelme takanýn çok olduðu yollarda yürüyorsun
her adýmýnda daha da kolla kendini
en güvendiklerinden
aðaç kurtlarý misali içten kemiren
uzak yakýn çevrelerinden
en sevdiklerince bloke edilmiþ
yaþamlarý düþünüyorum bir ara
daha doðmadan katledilen bir cenin gibi
ýrzýna geçilmiþ iyi niyetleri
duygularý
hayalleri düþleri
- önce kendine ve hayallerine sahip çýkmalý insan - diyorum
- ve onlar için yaþamalý -
sonra ;
mutluluklarý hayal ediyorum
gülücüklerini çocuklarýn
bahçemde açan renk renk çiçekleri
daha iyiye güzele
doðruya açýlan yollarý
zaman zaman belli belirsiz
serin bir rüzgar okþuyor yüzümü
annemin elleri gibi sanki
hissedebiliyorum
kapatýyorum gözlerimi
gülümsüyorum …
Mert Yiðitcan
22 aðustos 2019 / istanbul