içinden çýkamadýðýn þey kendinsin kabirlerde ancak ölüler yaþar hadi çýk!
yorgunum... dünyanýn en yorgun canlýsýndan daha da... siz salyangoz deyin ben sümüklüböcek siz kaplumbaða deyin ben tosbaða siz insan deyin ben: ben bir þey demiyorum
siz: siz olmaktan öte gelemezsiniz
yorgunuz hepimiz o tek kelimenin kudretine sýðýnmaya tenezzül etmeyecek kadar gururlu yorgunlar siz ne derseniz deyin ben bir þey demiyorum
ölülerimiz vardý yaþamak dileyen mevsimsiz dökülen tohumlardan filizlenmiþ dal gibi, kimsesiz, kimsesiz ve sessiz bilemezsiniz... en rahatsýzlýk verici sestir sessizlik. dinleyeni huzursuz eder...
ben: ben bir þey mi diyorum? delirmek diyorum delirmek çok eski bir gelenek rahat olun lütfen beylik laflara da gerek yok beyim zira biz sizi biliriz
insan dediðin iþte amaan neyse ademi çamura katmakta neyin nesi? havva da suç, bilirim...
biz ne cennet bahçelerinden geçtik ne huriler gördük gördük de hamdolsun dermedik kimsenin gülünü racona ters, anlýyor musun?
yermek deyince: pardon madam kuþlar neden fransýz deðil ya da karýncalar afrikalý
çocuklar... çocuklara dokunma! kendi geleceðinin ustasý onlar koca bir ömrü inþa etmek küçük dokunuþlarla baþlar sonrasý zaten yorgunluk siz ne derseniz deyin ben: ben delirmek diyorum, dinlenmek için çok münasip...
2 kaldýðýmýz yerden devam etmenin yýlgýnlýðý var üzerimizde ’itirafçý’ olmak bi çeþit gammazlýk sanýlýyor hâlâ kendimize saklýyoruz bütün yorulsamalarýmýzý ne tebessümler eskittik, hiç hatýrý yok
bilmiyorum bana en aðýr geleni de ’iyiyim’ diyebilmek
oysa herkes herkesi biliyor hiç birimiz iyi deðiliz artýk
son zamanlarda kedi-köpeðe biraz daha düþkün olduk... hayat meþgalesi iþte sevgilim yok olmasýnda... bizler çok egolu hayvanlarýz
bir kedim var adý oros orospunun kibarcasý, asýl adý müjgan mahallede düþüp kalkmadýðý neredeyse yok dörtte yavrusu var kadýn olmak kedilerde de zor zanaat
hem kadýn deyip geçmeyin adamda kadýndan oluyor sonuçta valla siz ne derseniz deyin ben diyeceðimi dedim
bu yaþamak aðrýsý bütün canlýlarda onulmaz bi illet birde zillet var milletten geriye... politik adamlarýn platonik iþleri
gönül yorgunlarý beri dursun þu aþk var ya içinden çýkamadýðýmýz bir önceki sayfada dillendirdik örnekler tevfik aðbiden
mesele: mesele samimiyet hacý sende bacým, kasmasan kendini nerminin baþýna gelenler müjganýn yaþadýklarýnýn yanýnda hiçbir þey neyse de asýl mesele, bir gün yok olacaðýný bilerek her gün var olacaðýna aldanmak
aldanmak diyorum ne cazip çeliþki... seviþ ki çoðalalým ’en az üç tane’ diyor...
size sarayda ne içirirler hünkârým bir çayla bir simide karýn mý doyar? baðýþlayýn... ’bütün duygularým aðýr yaralý’ seni de yorduk be müslüm baba affola
ne diyordum þu sanat için soyunanlar memleket için de soyunsa...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali CAN( ezgin dizeler) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.