Herkes Mecbur Gider Ebedi Yurda.

Ne kalýr insandan deyin geriye ?
Aklý olan iyi olur dost burda.
Kul yaþlanýr gençlik gelmez beriye...
Duygular olmasýn yeter ki hurda.

Kar, boran, doluyu, buzu alanlar,
Bal þeker dururken tuzu alanlar,
Haram koyun, keçi, kuzu alanlar...
Hesap sorulacak bilin ki kurda.

Etrafa kor duvar örülebilir !
Orada yüreðin börülebilir !
Durumun, ahvalin görülebilir...
Kabrinin baþýna doðacak nurda.

Gönül sazý bile tel deðiþtirir,
Daðlarýn zirvesi yel deðiþtirir,
Gün gelir taþ, toprak el deðiþtirir...
Astýðýn bayrak hep durmaz bu surda.

Deðer katar sanma þöhret ile þan...
Kaç kuruþluk yerdir dünya denen han ?
Son saat gelipte çýkana dek can...
Kalp ALLAH diyerek atmalý þurda.

Öne çekenleri sen geriye it,
Ektirme topraða bitmesin çiðit,
Ölmem mi sanýrsýn ey ahmak yiðit...
Gitmem de masaya yumruðu vurda.

Parçalanýr bir gün dünya küresi !
Cumali daðýlýr ömrün püresi !
Dolar canlýlarýn yaþam süresi...
Herkes mecbur gider ebedi yurda.

Börülmek: iç sýkýntýsý, tasa.
Sosyal Medyada Paylaşın: