HİÇ Mİ SEVMEDİN!
Yokluðun üþütüyor her dem yüreðimi
Ayazda kalmýþ donmuþ gibi
Kalbim bedensiz
Gözlerimde gözyaþým tükenmiþ
Üç doktora gittim üçü de öyle dedi
Nerden bilecekler ayrýlýktýr nedeni.
Damlalar verdiler göz yaþý olsun diye
Ömür boyu eþlik edecekler gözlerime
Aðlayamýyorum artýk istesem de
Ruhum aðlýyor þimdi sensizliðe
Sessizce; Gelmeyiþine çaresizce
Menba-ý kuruyan gözlerimin yerine.
Kalýnca sevgisiz kimsesiz çaresiz
Dalýndan düþen sararmýþ solmuþ
Yaþarken ölmüþ yapraða döndüm
Savruldum delice bilinmezlere
Hasret yelinde
Sürükleniyorum özlem selinde
Mevsim hep kýþ, ayaz vurdu yüreðime.
Aðýtlar yakýyorum gün ve gece gidiþine
Aklým takýlýp kalýyor dönemeyiþine
Hiç mi sevmedin beni sevgili ...
Yalan mýydý Mahþerine sevdiðinde
Yerim yok muydu yoksa yüreðinde.
Fýrtýnalar kopuyor sensiz benliðimde
Düþmüþ gibiyim volkan eriyiðine
Her gün eriyor bitiyor yitiyorum
Kanadým kýrýlmýþ uçamýyorum
Kuþ misali, çýrpýnýyorum
Hissediyorsun belkide
Kendime gelemiyorum
Sen gelmeden iþte ...
Kollarým sýmsýký sarýlmayý
Ellerim sýkarak tutunmayý
Meleðin sesini duymalý
Ve de özledi gülümsemeni
Hasret kalbim, ruhum, gözlerim
Allah’ýma hep emanetimsin benim
Ölmezmiþ zaten, emanet edilenle eden
Birbirlerini bir daha görmeden, göremeden ...
21 /08/ 2019
Mlk Tryk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.