ama ben en çok baharýn son günlerini severim
vuslat ninnileri söyler sabaha kadar çoban yýldýzý
gece yarýsýndan az sonra hilalin baþýný dizlerine almýþ
kaç kez , kaç defa tarar saçlarýný
sýyrýlýp yükselir sislerden göklere bin bir rüya bin bir hayal
küsuftan fýrlayan bakire bir yýldýz platonik duygulara tutulmuþ
gizli gizli ürperir , parçalanýr ,uzaklaþýr uçsuz bucaksýz
bedeni çalkalanýr, kýrýlýr iç içe kaç periþan karanlýk
sanki ermiþler göksel bir sevdanýn kerevetine
*
ama ben en çok baharýn son günlerini severim
çerçevesiz resimlerde renklerle süslenmiþ kare kare tabiat
bir ýþýk parýldar hafif ve sarý ,
mavi gözlü göðün hýçkýrýklarý
sýzar bir yaprak aralýðýndan
umulmadýk þeyler fýsýldar topraða,
bin türlü rüzgar adýna
elma aðacýnýn dallarýnda ki küme küme saka kuþlarý
sarý ,kýrmýzý, mavi tüyleriyle
hiç durmadan ayrýlýk þarkýlarý söylerler
belki bir gün geri dönmek umuduyla
*
ama ben en çok baharýn son günlerini severim
eflatun teninde yaðmur yaðar tane tane ,
iner þehre bir deðil bin yüreðin sesi ,
bir sancý suretinde
koyu lacivert gecelerden
zemin üzerine kan sýçrar
bu yüzden tüm fotoðraflar boz bulanýk
çok þeyden ibaret
aþk öyle bir þey ki
hýçkýrýklarýn ,çýðlýklarýn
ben en çok o tiz sesini severim
nisan yaðmurlarýnýn imdat seslerini
*
ama ben en çok baharýn son günlerini severim
gölgeler köþe baþlarýnda birikmiþ
parýltýlar denize yansýmaya yüz tuttuðunda yavaþ yavaþ
artýk ne bir peçe kalmýþ yüzünde ne de perde
mor menekþelerin ,kýrmýzý lalelerin
akþamýn son vaktine kadar hep aydýnlýk olur sokaklar
onca filizlenmiþ ümidin ,onca yeþermiþ güzelliðin topraða inmesi gibi
gözden akan yaþlar sýmsýcacýk
bir baþýna,damla damla yapayalnýz
*
ama ben en çok baharýn son günlerini severim
dolunay fýrlatýrken aþaðýya parlak alevden mýzraklarýný
gecenin ölü suskunluðu vururken þehre
istanbul metrosu, varoþlarý... boðaz baþtan baþa
kýyýlarýna insan yaðar sabaha kadar
açar elini göðe ergüvan çiçekleri
uðrunda ölen güzel kýzlarýn aðýtlarý dokuz kat semaya
uzar da uzar...
çentik çentik büyür yüreklerde
renkler süzülür prizmadan al, yeþil, mor
uzun hasret kokar, sýla kokar, sevgi kokar
sýtmalý arzular koþuþur damarlarda
biraz daha heyecan biraz daha tutku
*
ama ben en çok baharýn son günlerini severim
daðlardan, çýðlardan, sellerden ,çýlgýn denizlerden
günler, geceler, aldýðýný vermezler
en arkalarda kalmýþ topal bir bulut þehrin üzerinden seke seke geçip giderken
giden baharýn her vakti kokudur, sudur, çiçektir
giden bir ömürdür
bir nar aðacý kadar heybetli,
bir kuru incir dalý kadar kýrýlgan
*
redfer