Seven bilir. Tutunca elini, Merhaba der ya! Ýçin için yanan yangýný, Ýçindeki fýrtýnayý, Alabora olmuþ batmýþ gemiyi.. Sel önünde sürüklenen ömrünü. Tutulmuþ dilini, Düðümlenen sözcükleri..
Seven terk etmez. Terk edilmez ki sevgili.. Ýnsan nasýl terk eder ki kendini. Bakar buðulu gözlerle Yaðmuru gizler Karý kýþý gizler Üþür ama donmaz ki yüreði. Seven ölsede ölmez ki yüreði. Nasýl öldürür ki insan kendini?
Sosyal Medyada Paylaşın:
KÖKSAL-40 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.