Bilemedim şimdi
Beklerken anladým gelmeyeceðini,
Aslýnda umudumu yitirmeden saydýðým saatler...
Bana küsmüþ olsa gerek...
Yollarýný izlediðim gözler ise,
Artýk net deðil....
Baktýðým her yerde seni gösteriyor bana,,,,
Hekimlik deðil senlik bu tedavi...
...........
Papatya kokulu mum ýþýðý,sessizlik ve sensizlik...
Bakma sen dökülen siteme,,,
Toplamasý sana düþüyor...
Alýnmayasýn diye susuþlarým,,,
Beni saðýr ediyor...
Ne kadar daha tutarým bilmiyorum ama,,,
Artýk duymak istiyorum....
Her gece o eþsiz sesini,,,
..................
Daha ne kadar beklerim bilmiyorum,,,,
Son nefes desem yalan olur...
Son mum ýþýðý desem biri söndü,,,,
Son bakam gözlerim desem....
Artýk bulanýk görüyor,,,,
Kalmadý mecalim...
Lakin her gece mum yaktýðým doðrudur,,,
Aydýnlanmak için mi....
Yoksa yollarýný gözlemek için mi,,,,
Bilemedim þimdi....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.