MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

EN GÜZEL AŞKIN ÇİÇEĞİYİZ
kurtuluş

EN GÜZEL AŞKIN ÇİÇEĞİYİZ


EN GÜZEL AÞKIN ÇÝÇEÐÝYÝZ

Ölü gülüþlerimin uykusuz zamanýydý;
Çöl olmuþ deniz yüreðimle
düþler tarlasýnda gencecik bir fidandým,
yasak dünyanýn yasak aþklarý bana uzaktý,
belki de bu bir þanstý,
mahþer günü de olsa
kavuþulmayacak bir aþktý…

Akdeniz de bir yaz fýrtýnasý esti,
esintisi O’nu bana itti,
kendini yalnýzlýk karlarýna býrakýp
buz tutan yüreði ve
buðulu bakýþlarýyla tanrý gözlü kadýn
o an bana geldi…

‘’Deniz derinliðinde yüreðim,
adýmla arkadaþ düþerim,
kýrmýzýdan maviden renklerim,
özgürlükten eþitlikten fikirlerim,
yürek yangýný tahrikçi þiirlerim,
hepsi avucumda
sana vermeye geldim.’’
Dedim

‘’Gökyüzü renginde gülüþlerim,
gizli mi gizli sevmelerim,
gözlerinde gitmelerim,
seni öpmeden bitmez,
bitmedikçe
hayatta ölmeyeceðim.’’
Dedin!

Ve sevdan bana yar oldu,
öptüm gözlerinden
susuz toprak bedenime
su oldun…

‘’Üzülme artýk ben varým’’
Dedin.
Aþka çalan gözler,
sevdalaþan bakýþlar
hüzündaþ gülüþler
tenden arýndýrýlmýþ
aþka saygýlý
seviþmez sevgili olduk…

Sonbaharda dökülen
yaprak hýþýrtýsý
iç çekiþler ;
mutluluktan gülüþler
imkansýz düþler
ve her þeyi unutturan öpüþler oldu.

Sensiz ve bensiz zamanda
imkansýz denilen
kötü iþler
bir makine gibi iþler oldu…

Yüzüme düþen ýþýðýn
ve birikmiþ beklemiþliðinle
bana en güzel bakýþý attýn,
parmak uçlarýma kuþ kondu sandým…

En güzel aþký kuþanýp geldin;
gülüþümün kökü,
gözlerimin kollarý,
bedenimin ruhu oldun…

Gerçi uçurum kýyýsýnda
gül oldu sevdamýz;
Rüzgarlar uçuruma iten el,
el’ler dikenleri
ben barut sen ateþ oldun…

Ne ben seni
ne sen beni buldun,
kaygýsýz dokunuþlarla
bin öpücüðü
bir buluþmaya sýðdýrýp
içimizde ki ateþin kývýlcýmýný yaktýk…

Beni ya hep sev
ya da hiç
bu yangýný biz deðil
sen yaktýn
onu gel sen söndür…

Artýk biz düþ tarlasýnda,
umut renginde,
en güzel aþkýn çiçeðiyiz;
Ben ormanda bir aðaç
sen aðaçta bir serçesin.
Ben ,uzak yýldýzlarýn
ulaþýlmaz elleri
sen ,ayrýlýk yollarýnýn
kederli güzelisin.
Ben , fýrtýnalý denizlerde
ürpertili çocuk neþesi
sen, gözyaþlarýyla kuytu limanlar besleyen
hüzün selisin.
ben, aþk yüzlü
mertliðin sahibi bir deli
sen, farkýmda olmayan
kalpsiz bir düþ selisin…








Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.