daha kaç geceyi, kaç düþü, kaç aþký, kaç ayrýlýðý besler ki zaman
kaç yaprak, kaç bahar eksildik ömrümüzden görmüyor musun deðemedikten sonra gözlerine, öpüp, koklayýp dokunamadýktan sonra o gül tenine neye yarar ki kimsesiz harfler, yetim kalan hýçkýrýklar
vakit henüz sen, seviþmek henüz bizken en çýplak, en doðurgan halinle düþ dudaðýma ey sevgili
düþ ki, yarým kalmasýn kaldýrýmlar çýkmaz sokak adresim ol… ol ki, sardunyasýz kalmasýn cumbalar sana uzansýn dikenini gül bellediðim tüm yollar
parolasý da iþareti de biz olsun aþka dair tüm sýnýrlarýn sýnýrsýzlýk, doyumsuzluk olsun tendeki tüm kaçamaklar meyleyelim yüreðimizde kamburlaþan tüm “neyleyim” leri yaþamak çeksin canýmýz off… ölüm bizi henüz içmeden
tek geçsek de hep sek içelim geceyi yetersiz kaldýkça sözcükler en cüretkâr, en dudakkâr halinle düþ dudaðýma düþ ki, içtikçe sarýlalým, sarýldýkça içelim bizi henüz gece bitmeden…
ilhanaþýcýaðustosikibinondokuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.