MUTLUMUSUN SEVGİLİ (594.)

Bir sonbahar gecesi
Delice yaðan yaðmurun sesi
Camlarý dövüyordu san ki
Birden hayallerimden ayýrdý beni

Her yaðmur yaðdýðýnda
Yüreðimde sensizliðin acýsý
Duygulanýrým hüzünlenirim
Kendimi baþka alemde bulurum

Ýçinde bulunduðum duygusal durum
Beni çok uzaklara götürür
Ah sevgili þu anýlar olmasa
Bu kadar yýkýlmazdým bel ki

Onca aþk yeminlerin nerede hani
Hiç dinmiyor yüreðimde ki sýzý
Hüsrana düþürdün beni
Bu gönül isyanlarda

Sen gönlümün son misafiri
Bu gönülde durmayý beceremedin
Aslýnda çokta zor deðildi
Sen sevmesini bilemedin

Gece gündüz aðlamaktan
Göz pýnarlarým kurudu
Var olan duygularým yok oldu
Bir ruh gibiyim þimdi

Hiç bir þeyin anlamý kalmadý
Varla yok arasý bir haldeyim
Yaþýyormuyum emin deðilim
Bir aþký öldürdün bir hayatý söndürdün
Mutlumusun sevgili




Fatma Ayten Özgün



















Sosyal Medyada Paylaşın: